พระกษิติครรภ์ มหาโพธิสัตว์ ผู้โปรดสัตว์ในอบายภูมิ ตอนที่ ๑

          พระกษิติครรภโพธิสัตว์ แปลว่าพระโพธิสัตว์ผู้เป็นครรภ์แห่งแผ่นดินหรือเป็นนัยยะว่าพระองค์ทรงสถิตอยู่ใต้พื้นพิภพ เนื่องจากพระองค์มีมหาปณิธานว่า “ตราบใดที่ยังมีสัตว์หลงเหลือในนรกภูมิแม้เพียงหนึ่งชีวิค พระองค์จะมิทรงเข้าสู่พุทธภูมิ” ซึ่งเป็นที่ทราบกันอยู่แล้วว่าสัตว์ในนรกนั้นมีจำนวนมากมายกว่าประชากรบนสวรรค์และโลกมนุษย์รวมกันเสียอีก เนื่องจากอกุศลเป็นสิ่งที่ทำง่ายและผู้คนมักหลงไปในการประพฤติผิดเหล่านั้น พระกษิติครรภ์โพธิสัตว์ทรงประกาศมหาปณิธานที่ยิ่งใหญ่และยากยิ่งที่จะสำเร็จได้ สาธุชนจึงสดุดีพระองค์ว่า “พระมหาปณิธานโพธิสัตว์ ” และพระวจนะหนึ่งของพระองค์ที่เป็นที่ซาบซึ้งประทับใจสรรพสัตว์ทั้งปวงว่า “หากเรามิเข้าสู่นรกภูมิแล้วไซร้ ผู้ใดเล่าจะเป็นผู้เข้าสู่นรกภูมิ“

        เรื่องราวของพระกษิติครรภโพธิสัตว์ยังมีปรากฏหลากหลายตำนาน ดังเช่นเรื่องที่พระองค์เคยเกิดเป็นนางพรหมณี แต่เรื่องที่จะนำมาเล่าให้นั้นเป็นเรื่องในสมัยราชวงศ์ถัง เรื่องราวปรากฏดังนี้ ในสมัยนั้นยังมีดินแดนชื่อซินหลอ (ปัจจุบันคือประเทศเกาหลี) ที่อาณาจักรแห่งนั้นมีพระราชกุมารพระองค์หนึ่งทรงพระนามว่าจินเจียวเจ ตั้งแต่ประสูติมามีอุปนิสัยเปี่ยมด้วยเมตตากรุณา ชอบช่วยเหลือผู้อื่น เป็นผู้มีปัญญามากสามารถศึกษาศิลปวิทยาการต่างๆได้มากมายทั้งที่ยังทรงพระเยาว์อยู่

ครั้นเมื่อมีดอกาสได้ศึกษาพระธรรมคำสั่งสอนของพระพุทธศาสนาก็บังเกิดศรัทธาเลื่อมใส ในที่สุดพระองค์ก็เกิดความเบื่อหน่ายในโลกียวิสัย ถึงแม้เป็นพระราชกุมารผู้มีสิทธิ์ในบัลลังก์ แต่พระองค์ก็ไม่ปรารถนาจึงสละราชสมบัติออกผนวชเป็นพระภิกษุในพระพุทธศาสนา(ฝ่ายมหายาน) หลังจากบวชเป็นพระภิกษุก็ได้จาริกไปยังสถานที่ต่าง ๆ ได้เห็นเหล่าสรรพสัตว์ที่กำลังตกทุกข์ได้ยากมากมาย ยังความสลดสังเวชใจเกิดความกรุณาอันล้นพ้นต่อสัตว์เหล่านั้น พระภิกษุจินเจียวเจจึงตั้งปณิธานบำเพ็ญโพธิสัตวมรรคเพื่อโปรดสัตว์ จากนั้นท่านได้ออกจาริกมายังประเทศจีน

         เมื่อภิกษุเจียวเจจาริกมาจนถึงมณฑลอังฮุย  เห็นบริเวณภูเขากิมฮั้วมีสภาพร่มรื่นเหมาะแก่การบำเพ็ญสมณธรรม จึงได้อาศัย ณ ที่นั้นบำเพ็ญธรรมตลอดมา ณ บริเวณเชิงเขากิมฮั้วซัว  มีนายบ้านชื่อ เมี่ยงกง เป็นผู้มีจิตใจโอบอ้อมอารี ชอบทำบุญถวายทานแก่สมณะและชอบช่วยเหลือคนยากไร้ วันหนึ่งท่านคหบดีได้บังเอิญไปพบกับภิกษุเจียวเจ มีโอกาสได้สนทนาธรรมกันเป็นที่ถูกอัธยาศัย ท่านคหบดีเกิดเลื่อมใสใคร่จะถวายจตุปัจจัย จึงได้ถามขึ้นว่า หากท่านจะปรารถนาสิ่งจงบอกแก่โยมเถิด โยมจักจัดหามาให้จนได้  พระภิกษุเจียวเจ ก็ตอบไปว่า อาตมาขอเพียงที่สำหรับบำเพ็ญธรรมและเผยแพร่พระศาสนา  ท่านคหบดีก็ถามอีกว่า จะต้องใช้เนื้อที่มากน้อยเท่าใด ฝ่ายพระภิกษุตอบว่าเพียงเท่าจีวรผืนหนึ่งก็พอ