พระกษิติครรภ์ มหาโพธิสัตว์ ผู้โปรดสัตว์ในอบายภูมิ ตอนจบ

            อนึ่งผู้ใดสามารถสวดมนต์ภาวนาพระนามของพระกษิติครรภ์โพธิสัตว์วันละ 1000 จบเป็นเวลา 1000 วันโดยมิได้ขาดแม้สักวันหนึ่ง ด้วยอานุภาพแห่งพระกษิติครรภ์โพธิสัตว์เทพเทวาพระภูมิเจ้าที่จะมาคอยปกป้องดูแลบุคคลผู้นั้น เพื่อให้ชีวิตประสบแต่ความสุข ปราศจากโรคภัยไข้เจ็บและท้ายที่สุดเขาจะเห็นศุภนิมิตแห่งพระกษิติครรภ์ ซึ่งเป็นหลักประกันได้ว่าเขาจะไม่จมสู่อบายภูมิในอนาคตชาติเลย 

แต่ข้อสำคัญประการหนึ่งคือการสัมภาวนาพระนามของพระกษิติครรภ์นั้นจะต้องเกิดจากจิตศรัทธาเป็นพื้นฐาน มิใช่เกิดจากความโลภใคร่จะได้มาซึ่งความสุขสบาย นอกจากนี้คนผู้นั้นจะต้องดำเนินตามคำสอนของพระพุทธศาสนา รักษาศีลเป็นวัตร ไม่เบียดเบียนชีวิตอื่น มีความเมตตากรุณาต่อผู้อื่นทั้งมนุษย์และสัตว์ ช่วยเหลือผู้ที่ยากไร้ตกระกำลำบาก หากกระทำได้ดังนี้การภาวนาจึงจะบังเกิดพลานิสงส์มหาศาล

คติความเชื่อเรื่องพระกษิติครรภ์นี้คล้ายกับเรื่องพระมาลัยของฝ่ายเถรวาทอยู่มากทีเดียว ซึ่งพระมาลัยท่านเป็นพระเถระผู้มีฤทธิ์สามารถลงไปโปรดสัตว์ยังนรกหรือสวรรค์ได้ เล่ากันว่ากาลใดที่ท่านลงไปสู่นรกท่านจะบันดาลให้ไฟนรกที่ร้อนแรงดับลง น้ำทองแดงที่เดือดพล่านกลับกลายเป็นนำผึ้ง ต้นงิ้วและเครื่องลงทัณฑ์ทั้งปวงกลับกลายเป็นรุกขชาติ ทั้งนี้เพื่อให้สัตว์นรกได้ผ่อนพักจากทุกขเวทนา และท่านจักแสดงธรรมโปรดสัตว์เหล่านั้น หากสัตว์ใดมีกรรมเบาบางก็จะสามารถไปจากนรกภูมิได้ทันที แต่เมื่อพระเถระกลับไปสภาพการณ์ก็จะกลับคืนสู่สภาพเดิมด้วยอำนาจกรรมนิยมของสัตว์เหล่านั้น ซึ่งเรื่องพระมาลัยเถระนี้มีถ้อยความคล้ายกับเรื่องพระกษิติครรภ์เป็นอันมาก

คนทั่วไปมักมีความเชื่อว่า “พระอวโลกิเตศวรโปรดเฉพาะคนเป็น พระกษิติครรภ์โปรดเพาะคนตาย“ทำให้พระกษิติครรภ์โพธิสัตว์ไม่เป็นที่นิยมกราบไหว้ในบ้านเรือน ด้วยเกรงว่าจะเป็นการชักนำดวงวิญญาณให้ตามพระองค์เข้ามาในบ้านด้วย ซึ่งเป็นความเข้าใจที่ผิดพลาด

เรื่องของพระกษิติครรภโพธิสัตว์ได้จบลงแล้ว ขอความนอบน้อมจงมีแด่พระโพธิสัตว์ มหาสัตว์พระองค์นั้น ผู้เป็นดังประทีปชวาลาในนิรยภูมิ ยังหมู่สัตว์ผู้ทุกข์ยากให้ให้เข้าถึงธรรม ผู้ใดมาตรว่าเคยประพฤติบาปอกุศล แม้นได้สำนึกผิดในการกระทำนั้น ขอความกรุณาแห่งพระกษิติครรภ์โพธิสัตว์ โปรดชำระมลทินให้หลายให้หมดสิ้นไปเทอญ ขอให้ท่านผู้อ่านได้ลองภาวนาพระนามของท่านดูบ้าง เพื่อจะประจักษ์ในพลานิสงส์เหมือนที่พระสูตรได้พรรณาเอาไว้

“ นำ โม ตี่ จ่าง หว่าง ผู่ สัก”   หรือ    “งัน ปอ ลา  มก เลง ทอ เนง ซอ พอ ฮอ”

(คำภาวนาพระนามของพระกษิติครรภ์โพธิสัตว์)