ความเห็นจากวงการพระ
สีกาอ่าง แห่งสนามพระวิภาวดี นสพ.ไทยรัฐ
สำหรับ องค์กำนันวิรัตน์ ที่ได้เห็นองค์จริง ขอแบ่งลักษณะยอดเยี่ยมของพระเป็นข้อๆ คือ
- จะพบว่าเป็นพระเนื้อนุ่ม แก่มวลสารและแก่ว่านจึงสันนิษฐานว่า น่าจะถูกสร้างเป็นองค์ต้นๆ เพราะมวลสารและว่านยังมีอยู่ครบ
- การกดพิมพ์ ต้องพิถีพิถันตั้งใจมากๆ เพราะการติดของพระ ต้องถือว่าสุดพิมพ์ และได้ส่วนมาจากแม่พิมพ์ครบหมด โดยเฉพาะอย่างยิ่งจุดที่ติดดีเป็นพิเศษคือ
- พระเนตรซึ่งนูนให้เห็นชัด (ปกติไม่ค่อยเห็นชัดในพระนางพญาเข่าโค้ง แต่จะเห็นชัดมากใน นางพญาเข่าตรง)
- เกศพระติดจนสุดพิมพ์ และยังตัดให้สูงเกินไปอีก ซึ่งไม่เคยเห็นองค์ไหนเกศติดจนสุดขนาดนี้
- ปกติเวลาส่องดูที่อกพระก็จะมองว่าสังฆาฏิติดลึกนูนขึ้นมาหรือไม่ แต่องค์นี้ เมื่อดูดีๆ นอกจากสังฆาฏิติดลึกชัดแล้ว ที่ไม่เหมือนองค์ไหนเลยคือสัดส่วนของสังฆาฏิส่วนปลายจะบานออกเป็นฉาก เมื่อเทียบกับส่วนบนตามรูป ถือเป็นจุดพิเศษที่สุดจุดหนึ่ง
- จุดที่พิเศษที่สุด คือ สรีระ บวกทรวดทรง บวกสัดส่วนขององค์พระซึ่งอ่อนช้อย เหมือนแม่พิมพ์ที่สุด น่าจะเป็นเพราะพระองค์นี้ถูกวางอยู่บนขื่อในวิหาร ซึ่งสะอาดและมีการถ่ายเทอากาศดี จึงไม่มีการยืดหรือหดตัวจนเสียสัดส่วนและทรวดทรงขององค์พระ (หมายเหตุ – จะเห็นได้จากการเปรียบเทียบพระสมเด็จฯ วัดระฆังกับพระสมเด็จฯ วัดบางขุนพรหม ว่าการบรรจุพระในกรุและพระที่อยู่กับอากาศปกติแตกต่างกัน)
ส่วน องค์คุณสุวิช ขอวิจารณ์ว่า
- เป็นพระเนื้อแข็ง แก่แร่ ซึ่งข้อดีคือ ไม่กลัวการถูกใช้ ไม่กลัวเหงื่อใส่อาบน้ำยังได้เลย
- การติดของพระก็ต้องถือว่าลึกสุดพิมพ์เช่นกันดูได้จากพระพักตร์ ติดเต็มเป็นรูปไข่เป็ด อกพระติดลึก จนกระทั่งสังเกตเห็นไหปลาร้า และไหล่พระสองข้างสูงขึ้นเห็นได้ชัด แขนพระทั้งสองข้าง คิดว่าติดลึกกว่าองค์กำนันวิรัตน์ ซึ่งถ้าพระนางพญาเข่าโค้ง องค์ไหนช่วงล่างติดลึกมากๆ ก็จะเห็นที่เรียกว่า ‘มือที่สาม’ อยู่เลยมือขวาของพระที่วางอยู่บนหัวเข่า
- ผิวพระส่วนเดิมๆ ในซอกยังอยู่ครบทั้งองค์ สีและผิวส่วนบนดูซึ้งเนื้อจัด แบบที่โบราณเรียกว่า พระเนื้อครูดูแล้วม่วนซื่น ชื่นตาชื่นใจ
ผศ. รังสรรค์ ต่อสุวรรณ
ผู้เชี่ยวชาญพระเครื่อง
องค์แรกเป็นพระนางพญาที่สวยมากน่ะ สมบูรณ์หมด หูก็ชัดทั้งซ้ายทั้งขวา เพราะปกติแล้ว หูขวาขององค์ท่าน ทุกองค์จะไม่ค่อยชัด แต่องค์นี้เต็มเลย พระเกศท่านก็ตรงดี และยาว และก็ตัดปีกกว้าง ถึงจะตัดชิดองค์พระ แต่เข่ายังอยู่ครบ เพราะปกติเข่าซ้ายขององค์พระจะถูกตัด แต่องค์นี้อยู่ครบ ผิวก็ยังสะอาด เป็นพระยังไม่ได้ใช้ ส่วนอีกองค์เป็นพระใช้ ผิวสึกไปบ้างนิดหน่อย ความลึกไม่เท่าองค์แรก แต่เป็นพระสวยมากทั้งสององค์
ผมเคยเห็นพระนางพญาสวยๆ ในวงการมาหลายองค์ องค์หนึ่งก็องค์ของคุณนิยม อุสนี ณ อยุธยา เป็นพิมพ์ใหญ่ ลึกมาก อีกองค์ก็ของผม ได้เปรียบตรงปีกกว้าง ตอนนี้พระอยู่กับเฮียหนึงปรีดา อภิปุญญาขึ้นที่กรุวัดสังขจาย กรุงเทพฯ เพราะสมัยก่อน รัชกาลที่ 5 ทรงเอามาจากพิษณุโลก ก็คัดองค์สวยๆ ใส่บาตรเหล็กไว้ในกรุ สนิมเหล็กเลยติดเนื้อพระ และองค์สวยอีกองค์เป็นของคุณนิพนธ์ พร้อมพันธุ์ ซึ่งหวงมากไม่ค่อยยอมให้ใครดู ทุกองค์ราคาปัจจุบันต้องสิบล้านขึ้น – เอ๊ะ แล้วองค์นี้ของใคร ถามสิ เขาจะขายไหม
มงคล เมฆมานะ หรือ โกเนี้ยว
เซียนพระผู้เชี่ยวชาญพระเครื่องรุ่นอาวุโส
โกเนี้ยว (ซึ่งเห็นพระแล้วตาโต ตื่นเต้น) “องค์นี้ผมไม่เคยเห็นมาก่อนเลย พระองค์นี้สวยมาก ตัดไม่เสียเลย พอดีหมด เป็นพิมพ์นิยมที่สุดของเข่าโค้ง เป็นพิมพ์เอของพระนางพญา พระมีหน้ามีตามีปากด้วย ตัดไม่เสียตัดบาลานซ์มาก ทรงสามเหลี่ยมสวย ที่เห็นมาองค์นี้แชมป์เลย ไม่มีตัวสู้ตัดสวยมากเจาะจงเพื่อให้สวย เพราะโดยมากพระนางพญาจะตัดชิดด้านใดด้านหนึ่ง ชิดขวามือโดยมากจะเสียเนื้อ แต่องค์นี้ไม่มีเสียเลย ติดทุกที่เกศสวย ยาวเป็นปลีเลย เท่าที่ผ่านตามาองค์ไหนก็สู้ไม่ได้อีกองค์ก็สวยมาก แต่เทียบกับองค์แรกแล้วเป็นรอง เพราะองค์นี้ตัดเอียงไปหน่อย เหลี่ยมไม่พอ โดนหูด้านขวามือองค์พระไปนิดนึงด้วยเป็นพระใช้แล้ว สวยแบบซึ้ง องค์นั้นสวยแบบพระไม่ได้ใช้ แต่สวยมากๆทั้งคู่”