สมบัติล้ำค่าในตะกร้าซาเล้ง

ในบรรดาสมบัติอันล้ำค่าที่สุดในวงการศิลปะไทย บางทีก็ไม่ใช่สิ่งที่ดูสวยงามวิจิตรวิลิสมาหรา ของเหล่านั้นอาจจะมาในรูปแบบที่ดูด้อยค่า เช่น เศษกระดาษขาดๆ เยินๆ แสนจะธรรมดา ธรรมดาจนถูกเอาไปรวมกับกองเอกสารที่รถซาเล้งตระเวนรับซื้อใส่ตะกร้าชั่งกันเป็นกิโลฯ แบบเหมาๆ

อีท่าไหนไม่รู้กระดาษปึ๊งที่ว่าดันจับพลัดจับผลูมากองแบบแบกะดินอยู่ริมถนนหน้าคลองถมตลาดไท ฟ้ายังมีตา จังหวะดีมีผู้ไปเห็นเข้าและตัดสินใจซื้อยกกองเอาไว้ทั้งที่ยังไม่รู้แน่ว่าสิ่งต่างๆ ในกองนั้นมันคืออะไร หลังจากนั้นเจ้าของใหม่ก็ขนกองเอกสารพะรุงพะรังกลับมาบ้านเพื่อคัดแยก และเริ่มเอะใจเพราะว่าในบรรดาเอกสารจิปาถะมีกระดาษที่เหลืองกรอบดูเก่ากึ๊กและแปลกตากว่าชิ้นอื่นๆ อยู่ประมาณ ๑๐ แผ่น กระดาษเหล่านี้มีภาพลงเส้นคมๆ ด้วยปากกาวาดไว้บนบนกระดาษชิ้นเล็กๆ ที่แปะไว้บนกระดาษขนาดประมาณ A3 อีกที แต่ละภาพมีเลขกำกับ ถึงมองเผินๆ จะดูเนี้ยบมาก แต่ถ้าส่องรายละเอียดใกล้ๆ จะเห็นร่องรอยการร่าง การลบแก้ และสีหมึกที่ลงน้ำหนักมือไม่เท่ากัน จึงมั่นใจได้ว่าภาพและตัวเลขเหล่านี้เขียนด้วยมือมนุษย์จริงๆ ไม่ใด้ปรินต์ขึ้นมาแน่นอน และเมื่อดูจากเนื้อหา เลขกำกับ และลำดับการเรียงร้อยแล้วคลับคล้ายคลับคลาเหมือนกับว่าภาพทั้งหมดถูกวาดขึ้นมาเพื่อใช้เป็นภาพประกอบในหนังสือปริศนาอะไรสักกะเล่ม

ประจวบเหมาะพอดิบพอดียังกะจังหวะซีรี่ส์ซิตคอม ที่เจ้าของใหม่ของกองเอกสารที่น่าสนใจนี้เป็นผู้รู้เกี่ยวกับหนังสือโบราณ พี่เขาเลยเอาภาพวาดเหล่านี้ไปเทียบเคียงดูกับภาพในหนังสือเก่าๆ มากมาย พอค้นไปค้นมาปรากฏว่าภาพทั้งหมดดันไปตรงเป๊ะกับภาพในหนังสือที่มีชื่อว่า “ทริสดีแห่งองค์ประกอบ” ที่เขียนเนื้อหาและภาพประกอบโดยปูชนียบุคคลในตำนาน อาจารย์ศิลป์ พีระศรี ถึงเราไม่ได้เป็นพี่เจ้าของภาพแต่พอเดาได้ว่าจังหวะยูเรก้า ช็อตที่สืบพบที่มาอันสูงส่งของภาพวาดงงๆ จากกองขยะ คงทำให้พี่เขาถึงกับขนลุกซู่ สั่นสะท้านเย็นยะเยือกไปยันไขสันหลังเป็นธรรมดา