สุดยอดโปสเตอร์ไทยหัวใจนักอนุรักษ์
ความจริงแล้วผมรักงานทุกชิ้นนะ (ยิ้ม) แต่ที่นำเอามาให้ดูเป็นพิเศษในวันนี้เป็นโปสเตอร์ชุดของสะสมส่วนตัวของผม เป็นใบปิดหนังรุ่นเล็กและรุ่นแรกๆ ของไทยช่วงราวปี พ.ศ.2490-2500 ที่มีขนาด 15 ½ x 21 ½ นิ้ว ก่อนที่จะเปลี่ยนมาทำไซส์ใหญ่ทั่วไปขนาด 21×31 นิ้วในช่วงราวปี พ.ศ.2510 ซึ่งโปสเตอร์กลุ่มนี้จะมีอายุราวๆ 40-60 ปีเลยทีเดียวส่วนใหญ่จะเป็นหนังเก่าที่คนสมัยนี้ไม่ค่อยรู้จักใบเก่าแก่ที่สุดที่ผมมีก็คือเรื่อง “ศึกถลาง” ผลิตประมาณปี พ.ศ.2497 ปัจจุบันโปสเตอร์ในยุคนี้จะค่อนข้างหายากมากแล้ว โปสเตอร์เก่าที่เราเจอส่วนใหญ่ก็จะเป็นขนาดใหญ่ไปเลย
เอกลักษณ์ของงานศิลป์ยุคดั้งเดิม
ถ้าพูดถึงงานศิลป์อันเป็นเอกลักษณ์ของยุคโปสเตอร์ไซส์เล็กในรุ่นแรกๆ นั้นแบ่งได้เป็น 2 กลุ่ม กลุ่มแรกจะเป็นช่วงแรกสุดที่ผลิตใบปิดหนังแบบสีเดียว โดยส่วนมากจะเป็นรูปถ่ายและตัวอักษรเรียงพิมพ์แบบเก่า ทำบล็อกเหล็กคล้ายๆ ตราประทับ เสร็จแล้วก็ทาสีบนบล็อกแล้วพิมพ์ลงไป งานยุคนั้นจะพิมพ์แค่สีเดียวไม่ดำก็แดงหรือน้ำเงิน สไตล์งานเหมือนภาพพิมพ์ ยุคต่อมาเริ่มมีพัฒนาการแบบทำบล็อกสมัยใหม่แยกสีได้ หลังจากนั้นก็จะเริ่มเป็นยุคของการวาดภาพ ก็จะให้ศิลปินวาดใบปิดหนังออกมาตามคอนเซ็ปต์หนังที่ให้ไปงานพิมพ์คุณภาพดี ออกมาสีสันสดใส ถือเป็นงานศิลปะที่มีคุณค่ามาก ยุคนี้สร้างศิลปินขึ้นมามากมายหลายคน ที่โดดเด่นเป็นที่รู้จักก็ต้องเป็น อ.เปี๊ยก โปสเตอร์ ซึ่งฝีมือดีมากสวยและมีศิลปะ
อนุรักษ์และเก็บรักษา
ด้วยความที่เมืองไทยเป็นเขตร้อนชื้นการเก็บรักษาสิ่งที่เป็นกระดาษก็จะยากหน่อยแล้ว 3 อย่างที่ควรหลีกเลี่ยงก็คือ แดด, ฝนและปลวก สำหรับคนที่เก็บสะสมเป็นจำนวนมากจะให้ใส่กรอบทั้งหมดก็คงจะไม่ไหวดังนั้นวิธีที่ดีที่สุดก็คือซื้อซองพลาสติกใสๆ บางๆ มาใส่ ซึ่งเดี๋ยวนี้มีหลายขนาด สามารถเก็บโปสเตอร์หนังได้สบายๆ ถ้าจะให้ดีก็ปิดซองให้เป็นสุญญากาศ เสร็จแล้วก็วางราบไว้บนตู้หรือชั้นที่ควรเป็นแบบขาลอยสูงจากพื้น เพื่อจะสังเกตเห็นได้ง่ายเวลามีปลวกขึ้น เพราะมันจะขึ้นจากขาของชั้นวางก่อน ก็จะกำจัดได้ทันเวลา
นิยามของการอนุรักษ์
การที่เราเก็บรักษาของที่เรารัก ของที่มีคุณค่ากับตัวไว้เป็นอย่างนี้ ผมถือว่าเป็นการอนุรักษ์แล้วนะ เพราะจากความรักจะกลายเป็นความเอาใจใส่ที่นำไปสู่การเก็บรักษาอันดี ถ้าเราเก็บของในสิ่งที่เราไม่รัก หรือเก็บในสิ่งที่เราไม่เห็นคุณค่า หรือคิดเพียงแต่จะหาผลประโยชน์จากของที่เราเก็บ เราก็จะไม่ใส่ใจมันไปโดยปริยาย
บางอย่างเราจะเห็นมันแค่ครั้งแรก พอเก็บเข้ากรุแล้วเราก็จะไม่เคยเห็นมันอีกเลย แต่ถ้าเป็นของที่เรารักเราชอบจริงๆ ผมว่าทุกคนแหละที่อยากจะเอามันออกมาดูซ้ำๆ บ่อยๆแล้วก็จะทำให้เราเก็บสิ่งที่รักไว้อย่างหวงแหนถ้าไม่ได้รัก การอนุรักษ์ก็อาจเป็นเพียงแค่การวางสิ่งของเหล่านั้นไว้เฉยๆ โดยปราศจากคุณค่าเลยก็เป็นได้
ร้านหนังคลาสสิค (Classic Movie Poster)
236/6-7 สยามสแควร์ซอย 2
(ใต้โรงหนังลิโด้โซนด้านนอก)
ถ.พระราม 1 เขตปทุมวัน กรุงเทพฯ
จันทร์-ศุกร์ > 14.00-20.00 น.
เสาร์-อาทิตย์ > 14.00-19.00 น.
หรือสามารถโทร.นัดเวลาได้
08 7084 3131
About the Author
