ปีนั้นเป็นปี พ.ศ. 2505 ประเทืองมีอายุได้ 27 พอดี การตัดสินใจเบนเข็มเปลี่ยนอาชีพอย่างปัจจุบันทันด่วนเรียกได้ว่าเป็นการเอาชีวิตไปเสี่ยงเดิมพันขนานแท้ ทั้งๆที่ประเทืองมีใว้ปากท้องภรรยาลูกๆ และมารดาแก่ชราที่ต้องเลี้ยงดู อีกทั้งวงการศิลปะสมัยใหม่ในประเทศไทยตอนนั้นก็เพิ่งจะเริ่มต้น หอศิลป์ซักแห่งก็ไม่มี ศิลปะยังเป็นเรื่องแปลกใหม่ห่างไกลจากชีวิตผู้คนส่วนใหญ่ ผลงานศิลปะยังไม่ได้มีราคาไม่เป็นที่นิยมซื้อหากัน
พอประเทืองเริ่มเป็นศิลปินวาดภาพเต็มตัว อุปสรรคก็ค่อยๆมีเข้ามาทีละเรื่องสองเรื่องจนมากมายอีรุงตุงนังเกินคาด แรกๆประเทืองหวังจะเปิดร้านกาแฟเล็กๆข้างบ้านชื่อ ‘อาร์ท แอนด์ จอย’ ไว้หารายได้พอเป็นค่าใช้จ่ายในครัวเรือน แต่เปิดได้ซักพักก็ทนขาดทุนไม่ไหว พับเสื่อเลิกกิจการไป วันหนึ่งลูกชายที่ยังเล็กก็ร้องไห้กระจองอแงไม่หยุดหย่อนพอพาไปหาหมอ ก็พบว่าเป็นมะเร็งและอยู่ได้ไม่นานก็เสียชีวิต แม่ของประเทืองพออายุมากขึ้นก็เริ่มมีอาการป่วยทางจิต วันดีคืนดีเอามีดทิ่มคอตัวเองเลือดสาดต้องหามส่งโรงพยาบาล ด้วยปัญหาที่ประดังเข้ามาผลงานภาพวาดของประเทืองในยุคแรกเริ่มนี้เลยดูดำทะมึนมืดมิด แต่ละฝีแปรงเปรียบประดุจรอยเลือดและน้ำตาของคนวาด เวลาล่วงเลยไปหลายปีผลงานสไตล์แรงๆสะท้อนอารมณ์เศร้าที่ประเทืองกัดฟันวาดขึ้นมานั้นขายไม่ได้เลยซักชิ้น
พอไม่มีรายได้นานเข้าครอบครัวที่เคยมีกินมีใช้ก็เริ่มอัตคัดเข้าขั้นยากจน ผักบุ้งจิ้มน้ำพริกแทบจะเป็นอาหารหลักในทุกมื้อจนสมาชิกในครอบครัวขาดสารอาหาร บ้านช่องที่ซุกหัวนอนก็เริ่มผุพัง ประตูแหว่ง หลังคาโหว่ กลางค่ำกลางคืนก็อยู่กันแบบมืดๆเพราะโดนตัดไฟ จะออกไปไหนก็ต้องคอยหลบๆซ่อนๆเพราะรอบๆบ้านมีแต่เจ้าหนี้คอยตามทวงเงิน ไม่นานบ้านเดิมละแวกคลองสานที่เอาไปค้ำประกันเงินกู้ก็หลุดจำนอง ทั้งครอบครัวจึงต้องจำใจพากันย้ายไปอยู่บ้านใหม่ที่ห่างไกลออกไปแถวย่านบางแค
ประเทืองเริ่มปล่อยเนื้อปล่อยตัวเหมือนคนหมดอาลัยตายอยาก ไม่สะอาดเรียบร้อยเหมือนสมัยทำงานประจำ ผมเผ้า หนวดเครา ยาวรกรุงรัง ใส่ชุดสีดำซอมซ่อชุดเดิมซ้ำๆ ไปที่ไหนก็ถูกรังเกียจด้วยรูปลักษณ์ มิหนำซ้ำยังถูกเหยียดหยามจากคนในแวดวงศิลปะหลายต่อหลายคนที่มองประเทืองว่าเป็นพวกไม่มีการศึกษา ไม่มีปริญญาศิลปะจากสถาบันไหนติดตัว ดูถูกว่ายังไงชาตินี้ประเทืองคงจะไม่มีโอกาสได้ลืมตาอ้าปากในฐานะศิลปินได้ พอเป็นซะอย่างนี้เพื่อจะให้เป็นที่ยอมรับประเทืองเลยต้องพยายามมากกว่าคนอื่นหลายเท่าเพราะไม่มีครูบาอาจารย์และพรรคพวกคอยผลักดัน
About the Author
