เรื่อง: คนชอบ(พระ)สวย
อนุรักษ์ฉบับนี้เป็นประวัติการค้นพบของ พระนางพญาพิมพ์สังฆาฏิ วัดนางพญา ที่พิเศษที่สุดองค์หนึ่งในประวัติศาสตร์ของการค้นพบพระเครื่อง
ถือว่าเป็นการค้นพบพระนางพญาโดยเหตุบังเอิญในช่วงประมาณปี พ.ศ. ๒๕๐๕ ถึง พ.ศ. ๒๕๑๐ เนื่องจากเจดีย์องค์หนึ่งในวัดนางพญาเกิดทรุดโทรมตามกาลเวลา และยอดเจดีย์ได้หักลง ปรากฏว่าในคอเจดีย์นั้น มีผอบเก่าโบราณอยู่หนึ่งชิ้น และเมื่อเปิดผอบออกดูจึงพบพระนางพญาพิมพ์สังฆาฏิองค์นี้อยู่ในผอบดังกล่าวในสภาพสมบูรณ์มากที่สุดองค์หนึ่ง
พระนางพญาพิมพ์สังฆาฏิองค์นี้นี้มีสภาพผิวพรรณที่สะอาด หมดจด และไม่มีขี้กรุติดเลย นับเป็นสภาพของพระอายุ ๕๐๐ ปีที่หากดูด้วยตาเปล่าจะแลดูใหม่เอี่ยมเสมือนกับพระสร้างใหม่ๆ เลยทีเดียว และนอกจากนี้การกดติดจากแม่พิมพ์ก็มีความลึก คม ชัด สมบูรณ์ เป็นที่สุดองค์หนึ่งของเมืองไทย ดูด้วยตาเปล่าโดยไม่จำเป็นต้องใช้แว่นขยายส่องพระก็จะเห็นพระพักตร์ชัดทุกส่วนโดยเฉพาะอย่างยิ่งพระเนตรและพระโอษฐ์ จะแลดูเด่นเป็นพิเศษกว่าองค์อื่นๆ
บุคคลแรกที่ได้เป็นเจ้าของก็คือ คุณประจง ซึ่งเป็นเชียนพระรุ่นแรกๆ ของจังหวัดพิษณุโลก มีประสบการณ์และความชำนาญในเรื่องของพระเนื้อดินเป็นที่สุดคนหนึ่งของเมืองไทย และก็เป็นที่ปรึกษาของบรรดาผู้สะสมพระวังใหญ่ในยุดนั้น เช่น คุณซลอ รับทอง เจีแจ๋ว และคุณปัญญา ตลอดจนอาจารย์รังสรรค์ ต่อสุวรรณ
เจ้าของคนที่ ๒ ต่อจากคุณประจงก็คือ “เจ๊แจ๋ว” ซึ่งเป็นรังพระที่สะสมแต่เฉพาะพระสวยเท่านั้น และเมื่อเจ๋วบอกลาวงการพระเครื่อง พระนางพญาองค์นี้ จึงได้ตกทอดมาอยู่กับอาจารย์วังสรรค์ ต่อสุวรรณ ซึ่งถือเป็นเพื่อนที่สนิทที่สุดของครอบครัว “เจ๊แจ๋ว”
พระนางพญาองค์นี้เคยได้รับรางวัลจากการประกวดในยุค ๔๐ ปีที่แล้วมาหลายครั้ง ปัจจุบันพระก็ได้ตกทอดมาอยู่กับคุณณรงค์ ปิยะสมบัติกุล เรียบร้อยแล้วและคุณณรงค์ได้บูชามาด้วยราคาที่ทำลายประวัติศาสตร์อีกครั้งหนึ่งซึ่งผมจำไม่ได้ และถึงจำได้ก็อาจจะถูกขอร้องจากเจ้าของพระว่าไม่ให้บอกครับ
About the Author
