เพื่อสังคม

ประเทศอินเดียเป็นดินแดนที่พระพุทธศาสนาถือกำเนิด ในอดีตนั้นศาสนาพราหมณ์ได้เจริญรุ่งเรืองอยู่ก่อนแล้ว ภายหลังเมื่อเจ้าชายสิทธัตถะทรงตรัสรู้อนุตตรสัมมาสัมโพธิญาณและได้ประกาศคำสอน ซึ่งภายหลังถูกเรียกว่าพระพุทธศาสนาและพระองค์ได้รับการถวายนามว่าพระพุทธเจ้า ลักษณะคำสอนของพุทธศาสนาเป็นแบบอเทวนิยม มีแนวคิดและปรัชญาเกี่ยวกับการเรียนรู้เพื่อความพ้นทุกข์เป็นสำคัญ ทำให้พระพุทธศาสนาโดดเด่นในสังคมอินเดียสมัยนั้น พระพุทธศาสนาเริ่มเผยแผ่เข้าสู่ดินแดนสุวรรณภูมิราวพุทธศตวรรษที่ ๓ หลังจากพระเจ้าอโศกมหาราชโปรดฯ ให้มีการสังคายนาครั้งที่ ๓ เกิดขึ้นหลังจากพุทธปรินิพพานได้ ๒๓๕ ปี โดยอาราธนาพระโมคคัลลีบุตรติสสเถระให้ช่วยชำระสอบสวนพระธรรมวินัยให้บริสุทธิ์ เพื่อกำจัดพวกเดียรถีย์ออกไปจากธรรมวินัย และในครั้งนั้นพระองค์ทรงขอให้พระโมคคัลลีบุตรติสสะเลือกพระอรหันต์เป็นพระสมณทูต เพื่อส่งไปเผยแผ่พระพุทธศาสนายังดินแดนต่างๆ ในจำนวนนั้นปรากฏชื่อดินแดนสุวรรณภูมิ ซึ่งปัจจุบันเชื่อกันว่าคือดินแดนที่เป็นส่วนหนึ่งของประเทศพม่า ไทย ลาว และเขมร พุทธศาสนาเถรวาทยุคแรกที่เข้าสู่ดินแดนแถบนี้ […]