ปลาแห้ง แตงโม อาหารในความทรงจำ ดวงฤทธิ์ บุนนาค

ความประทับใจของคุณด้วงในครั้งนั้น ส่งผลมาจนกระทั่งเมื่อมีโอกาสได้ทำร้านอาหารของตัวเอง จึงตั้งชื่อร้านว่า “The Never Ending Summer ” คือ ผมมีแรงบันดาลใจจากหน้าร้อน แม้หลาย

คนจะรู้สึกว่าหน้าร้อนไม่ค่อยมีอะไร แต่ผมว่าหน้าร้อนมีเสน่ห์ เรามีอาหารไทยที่เหมาะกับหน้าร้อนเยอะมาก อาหารไทยหลายๆ อย่างกินแล้วคลายร้อนดี แล้วก็เป็นฤดูที่พักผ่อนสบายๆ และผม

ว่าเมนูปลาแห้ง แตงโมที่ผมชอบก็หากินยากด้วย

“สำหรับผม ปลาแห้ง แตงโมเป็นเมนูเหมาะกับหน้าร้อน ซึ่งการได้กินอาหารที่เราชอบและทำให้รู้สึกดีนั้น เป็นวิธีที่ทำให้เห็นว่าเราชื่นชมหน้าร้อนได้อย่างสนุกสนาน รื่นรมย์ และเพลิดเพลิน

และเมนูนี้ก็ทำให้ผมรู้สึกมีความทรงจำที่ดีกับหน้าร้อน ก็เลยเอามาเป็นเมนูในร้านด้วย ตอนที่คิดจะทำก็พยายามไปหาวิธี พยายามปรุงให้มีรสชาติให้เหมือนที่เคยกินตอนเด็กๆ แต่ก็ยังรู้สึกว่าทำได้

ไม่เหมือนที่พ่อผมทำนะ คงไม่มีใครทำรสชาติได้เท่าพ่อผมแล้วละ

“พ่อผมไม่เคยทำอาหารตามสูตรเลย ไม่เคยเปิดตำราเลยต้องบอกว่าพ่ออัจฉริยะมากในเรื่องนี้ การกินเป็นความทรงจำที่ดีเรื่องหนึ่งระหว่างผมกับพ่อ เปิดร้านตอนแรกก็คิดถึงพ่อมาก พ่อเสียไป ๕-๖ ปีแล้ว เป็นเรื่องที่เสียดาย เพราะจริงๆ การเปิดร้านอาหารไม่เคยอยู่ในความคิดผมมาก่อนเลย” คุณด้วงบอกว่า แม้แต่อาหารหลาย ๆ อย่างที่อยากกินอีกเมื่อคิดถึงที่คุณพ่อเดยทำให้ แต่ก็ไม่สามารถ เพราะทำอาหารไม่เป็น แต่เหตุผลที่ทำให้เปิดร้านอาหารนั้นน่าจะเป็นด้วยความบังเอิญ โชดชะตา อีกทั้งความเป็นสถาปนิก ฟังดูเหมือนไม่น่าจะเกี่ยวกัน แต่ต้องบอกว่าสำหรับคนที่เคยพบความรู้สึกที่ว่า สถานที่บางแห่งมีอิทธิพลต่อแรงบันดาลใจ ก็น่าจะพอเข้าใจ

“พอมาเจอสถานที่นี้มันอินสปายเรา รู้สึกโครงสร้างมันคล้ายกับร้านอาหารที่ผมเคยไปเจอที่ประเทศอังกฤษ เขาสร้างจากโรงไฟฟ้าเก่า พอผมมาเจอที่นี่รู้สึกเลยว่าเหมือนกัน น่าจะทำร้านอาหารได้” ด้วยเหตุนี้ โครงสร้างของโกดังร้างขนาดใหญ่ที่ดูเหมือนไม่น่าสนใจในสายตาใคร เมื่อได้สถาปนิกมือหนึ่งออกแบบจึงกลายเป็นร้านอาหารในแนวเท่ๆ เก๋ไม่ซ้ำใคร ตั้งอยู่ติดริมแม่น้ำ และมีอาหารไทยแบบดั้งเดิมสมัยรุ่นคุณปู่คุณย่า จนกระทั่งคุณพ่อทำให้รับประทาน แบบที่เจ้าของร้านชอบ